U selu Rapti, u Bobanima, kod spomenika poginulim borcima slavne Bobanske čete, jutros je služen pomen, a zatim je položeno cvijeće i zapaljene svijeće, kao znak sjećanja na njene poginule pripadnike, koja je tokom čitavog odbrambeno-otadžbinskog rata /1992-1995/ bila udarna jedinica Trebinjske brigade, Vojske Republike Srpske.
Jedinica slavnog vojvode Nedeljka Vidakovića osnovana je u selu Šćenica na Trojičindan 1992. godine, a nakon Vidakovićeve pogibije na Boračkom jezeru kod Konjica, 1994. godine, komandovanje četom je preuzeo Dragan Ristić Beli.
Četa je imala oko 120 pripadnika, a držala je liniju fronta dugu petnaest kilometara.
Koliki je značaj Bobanske čete govori i podatak da su upravo pripadnici ove jedinice godinama ratovali prsa u prsa sa najelitnijim jedinicama Hrvatske vojske, Prvom gardijskom brigadom iz Zagreba, Četvrtom gardijskom brigadom iz Splita, 163. dubrovačkom brigadom, specijalnim jedinicama policije, te jedinicama iz Imotskog, Siska, zapadne Hercegovine, Makarske, Ploča, Omiša... Spomenik i krst poginulim pripadnicima čete podignut je 2000. godine. Za otadžbinu su život položila 23 borca pomenute čete, a gotovo svaki drugi pripadnik jedinice je bio ranjen u borbama sa ustašama.
Ustaše su napale trebinjsku teritoriju u ljeto 1992. godine sa svih strana, a na Bobanima je bilo najžešće, jer su upravo na tom prostoru bili dominantni i strateški važni visovi. Vajvažniji vrh bio je Zelenikovac, kojeg su ustaše tri puta osvajale, ali se na njemu ne bi zadržale duže od jednog dana, jer bi kontranapad Bobanske čete bio nezaustavljiv i za daleko jačeg neprijatelja.
Pripadnici ove čete nisu ratovali samo na podrčju Bobana, već su položaje držali, povremeno, i na Treskavici i Boračkom jezeru.
U Crkvi u Raptima, čija je hramovna slava Trojičindan, tradicionalno se služi Sveta liturgija, kojoj prethodi pomen poginulim borcima Bobanske čete.
Bobanci sa velikom gorčinom na duši i dan-danas govore o kraju maja i početku juna 1992. godine, kada se Jugoslovenska narodna armije /JNA/ povukla sa područja opštine Trebinje, a hrvatska vojska iskoristila osnivanje Vojske Republike Srpske i skoro bez borbe zauzela tridesetak sela na području Bobana. Tek nakon toga su postavljene linije i zaustavljena neprijateljska agresija.
U Bobanima, gdje su nekada živjeli većinom Srbi pravoslavne vjeroispovjesti, u toku rata je uništeno sve što se moglo uništiti. Kuće i štale su zapaljene ili razorene granatiranjem, dok su sakralni objekti uglavnom minirani. Tako su hrvatske jedinice minirale i do temelja srušile crkvu u Šćenici, a na crkvu u Raptima su stavile šahovnicu i za nju vezali minu, te je prilikom skidanja zastave poginuo Savo Vidaković, brat vojvode Nedeljka Vidakovića.
Od crkava, Božijim čudom, jedino je ostala nedirnuta crkva u selu Prosjek, koju je Bog spasio od stotina neprijateljskih granata koje su pale u njenoj neposrednoj blizini, dok je samo selo Prosjek u potpunosti razoreno.
Slava im i hvala!
Šta Vi mislite o ovome?