Naselje Bijela Rudina, sedam kilometara nadomak Bileće, najviše žitelja, njih sto sedamdeset troje, imalo je prike tačno 70 godina. Do danas je na ovom "ljutom" hercegovačkom kamenu opstalo svega pedeset mještana, a oni su srcem i dušom uspjeli ono za šta njihovi preci nisu smogli snage ni kada su bili tri i po puta brojniji: sagradili su u svom selu prvi pravoslavni hram. Posvetili su ga Saboru Svetog arhangela Gavrila i u njemu 26. jula prvi put obilježili hramovnu slavu.
Majstori od zanata, Milovan Antović i Radovan Prodan, ozidali su kamenu crkvu, remek-djelo, kakve kako kažu mještani, nema nadaleko u Hercegevini. Kamen iz bilećkih majdana klesali su na licu mjesta. Ozidali su crkvu sa "dva lica", pa unutrašnjim zidovima malter neće biti potreban. Na četiri polja, svako veličine oko kvadratnog metra, biće izrađen mozaik. Crkva je pokrivena kamenom pločom kako se to u Hercegovini radilo vijekovima.
- Svetu liturgiju služili su jerej Branko Kalaba i jeromonah Antonije i potom osveštali slavski kolač. Nije nas bilo mnogo, ali neopisiva sreća i ponos ispunili su naša srca - uzvišenu vijest javio je "Novostima" pravnik i predsjednik Ekslibris društva Vojvodine u Novom Sadu Dušan Salatić, čiji porodični korijeni sežu do Bijele Rudine, a on nikada nije dozvolio da to izblijedi u njegovom sjećanju.
Dušan je rođen u Bačkoj Topoli, školovao se u Novom Sadu i tu zasnovao porodicu, ali Rudinu i grobove predaka često je pohodio. Obnovio je najprije predjedovski dom, a prije deceniju, uz svesrdnu podršku supruge Žužane, pokrenuo je inicijativu da se u Rudini izgradi crkva i za tu namjenu darovao parcelu Srpskoj pravoslavnoj crkvi.
Crkveni odbor za izgradnju po projektu arhitekte Čedomira Salatića, u prisustvu prote Draga Cvijanovića, osnovan je 11. novembra 2013. Za predsjednika Odbora izabran je Božo Salatić. Pet godina kasnije tadašnji episkop zahumsko-hercegovački i primorski Grigorije dao je blagoslov za izgradnju hrama.
- Nepunih pet godina proteklo nam je u pribavljanju dokumentacije da bi se parcela površine 402 kvadrata, uz sam magistralni put Gacko - Bileća, iz republičkog prenijela u vlasništvo Opštine Bileća, a zatim preparcelizacijom na licitaciji postala svojina Crkvene opštine Bileća - kaže nam Salatić koji je tih godina živio na relaciji Novi Sad - Bileća, ali nijednog trenutka nije zapadao u iskušenje da pred administracijom poklekne i od hrama odustane.
Ohrabrivali su ga i dobrovoljni prilozi u novcu i materijalu mještana Bijele Rudine, njihovih potomaka i prijatelja rasutih od Amerike do Australije. U pomoć su pritekli i drugi vjerujući ljudi bilećkog kraja, cijele Srpske, pa i BiH. Temelji su osvećeni 2. juna 2019. Dobrovoljni rad na svojim plećima iznijeli su stasiti mladići iz porodica Salatić, Bošnjak, Ivković i Bencun.
Predsjednik crkvenog odbora Božo Salatić i supruga mu Dragana uložili su mnogo truda i ljubavi u minulih pet godina kako bi hram rastao.
Najzad, 24. juna ove godine osveštani su zvono i krst, i postavljeni na zvonik "preslicu" zakićenu srpskom trobojkom.
Najpoznatiji novosadski antikvar Nebojša Rakić i restaurator Pokrajinskog zavoda za zaštitu spomenika kulture Siniša Zeković darovali su crkvi ikonu Svetog arhangela Gavrila i arhangela Mihaila, oslikanu početkom 20. vijeka.
Janko rezbari ikonostas
Preostalo je još da bilećki drvorezbar Janko Vučić (76) po ideji Episkopa zahumsko-hercegovačkog i primorskog Dimitrija, izradi ikonostas da bi se osvećenje cjelovitog hrama priredilo do isteka ove godine.
Šta Vi mislite o ovome?