Agresijom NATO alijanse na SR Jugoslaviju koja je počela na današnji dan prije 24 godine umrlo je međunarodno pravo i pravda. Najjači vojni pakt koji za sebe tvrdi da je odbrambeni i da nema ofanzivne namjere tog 24. marta 1999. godine se svom svojom silinom obrušio na slobodarski srpski i crnogorski narod i njihovu malu državu. Za 78 dana ataka, poginulo je više od 2.500 civila i oko 1.000 vojnika i policajaca. Procijenjena je šteta na oko 100 milijardi dolara.
Odluka o bombardovanju tadašnje Jugoslavije donesena je, prvi put u istoriji, bez odobrenja Savjeta bezbjednosti UN, a naredbu je tadašnjem komandantu NATO-a američkom generalu Vesliju Klarku izdao generalni sekretar NATO-a Havijer Solana.
Bombardovanje je počelo poslije neuspjelih pregovora u Rambujeu i Parizu o budućem statusu pokrajine Kosovo i Metohije, za šta je optužena Srbija, a kao povod za agresiju poslužio je navodni zločin u Račku u januaru 1999. godine, koji je iskorišten da se iskonstruišu navodi o “masakrima albanskih civila” i pruži legitimitet “humanitarnoj” intervenciji. Prve krstareće rakete i bombe bačene iz aviona pale su po cijeloj teritoriji Srbije i Crne Gore u 19.45 časova.
Savez od 19 zemalja bombardovao je Jugoslaviju sa brodova u Jadranu, iz četiri vazduhoplovne baze u Italiji, podržane strateškim bombarderima koji su polijetali iz baza u Zapadnoj Evropi, a kasnije i iz SAD. Osim vojnih ciljeva NATO agresor je gađao i civilne ciljeve, a za to je, između ostalog, koristio i zabranjenu municiju sa osiromašenim uranijumom i kasetne bombe. Gađane su i rafinerije, hemijska industrija i trafo-stanice, što je sve izazvalo teške posljedice po zdravlje stanovništva čije se razmjere još utvrđuju. Gotovo da nema grada u Srbiji koji se tokom 78 dana napada nije bar nekoliko puta našao na meti snaga NATO-a. Uništeno je i oštećeno 25.000 stambenih objekata, onesposobljeno 470 kilometara puteva i 595 kilometara pruga. Oštećeno je 14 aerodroma, 19 bolnica, 20 domova zdravlja, 18 vrtića, 69 škola, 176 spomenika kulture i 44 mosta, dok je 38 razoreno.
NATO piloti su, između ostalog, namjerno gađali civilni voz na mostu u Grdeličkoj klisuri i to dva puta, na drugi dan Vaskrsa, kada je ubijeno najmanje 13 civila. Tokom bombardovanja izvršeno je 2.300 vazdušnih udara na 995 objekata širom zemlje, a 1.150 borbenih aviona lansiralo je blizu 420.000 projektila ukupne mase 22.000 tona.
NATO je lansirao 1.300 krstarećih raketa, izručio 37.000 kasetnih bombi od kojih je poginulo oko 200 osoba, a ranjeno više stotina. Bombardovanje je okončano potpisivanjem Vojnotehničkog sporazuma u Kumanovu 9. juna 1999. godine.
U oružanom sukobu sa nemjerljivo nadmoćnijim neprijateljem, srpska protivvazduhoplovna odbrana uspjela je da obori dva aviona NATO lovca “F16” i američki supermoderni “nevidljivi” avion “F-117”, te da zarobi tri neprijateljska vojnika.
Ispostavilo se da je NATO uništio samo 14 tenkova, 17 oklopnih transportera i 20 artiljerijskih oruđa Vojske SRJ. Po dolasku mirovnih snaga Kfora, Kosovo i Metohiju napustilo je oko 230.000 Srba i Roma.
Napad na RTS
U noći 23. aprila 1999. godine u 2.06 NATO je u napadu na zgradu RTS ubio 16 radnika. To je bio prvi slučaj da je medijska kuća proglašena za legitimni vojni cilj.
Pogođena je i Ambasada Kine na Novom Beogradu pod izgovorom da je došlo do greške u koordinatama, a tada su ubijena tri kineska novinara, dok je oko 20 ljudi ranjeno.
Klark naredio bacanje kasetnih bombi
Američki general Vesli Klark u više navrata priznao da je naredio bacanje po svim međunarodnim konvencijama zabranjenih kasetnih bombi i to na civilne ciljeve.
- Uradio sam to kako bih pojačao pritisak na režim Slobodana Miloševića da potpiše kapitulaciju - hvalio se po američkim televizijama Klark.
Od njegovih kasetnih bombi stradalo je mnogo civila u Nišu, Aleksincu i mnogim drugim srpskim gradovima.
Američki pisac i istoričar Pol Polanski izjavio je ono što su mnogi u svijetu mislili i pričali, a to je da je pravde Klark bi trebalo davno da je u Hagu i odgovara za ratni zločin.
Šta Vi mislite o ovome?