Jugoslovenski kralj Aleksandar Prvi Karađorđević ubijen je na današnji dan prije 89 godina u Marselju, prilikom zvanične posjete Francuskoj.
Kralj Aleksandar Prvi ubijen je u Marselju 9. oktobra 1934. godine, zajedno sa francuskim ministrom inostranih poslova Lujom Bartuom, tokom posjete Francuskoj, u koju je otputovao da bi učvrstio odbrambeni savez protiv nacističke Njemačke.
Na put u Francusku jugoslovenski vladar je krenuo sa željezničke stanice Topčider vozom do Kosovske Mitrovice, a zatim automobilom preko Cetinja, gde je posjetio kuću u kojoj je rođen. Iz luke Zelenika razaračem Jugoslovenske kraljevske mornarice "Dubrovnik" isplovio je za Francusku.
Francuska mu je priredila veličanstven doček, o čemu svjedoče i filmski zapisi na kojima je zabilježena čitava posjeta, od ulaska u marseljsku luku jugoslovenskog broda, do atentata koji se odigrao dvadesetak minuta kasnije.
U utorak, 9. oktobra 1934. godine, tačno u 16.00 časova, kralj je napustio palubu jugoslovenskog razarača i nastavio motornim čamcem do Belgijskog keja. Zvaničan doček po protokolu bio je predviđen u Parizu, gdje je trebalo da ga dočeka predsjednik Republike, dok su ga u Marselju dočekali ministar inostranih poslova Luj Bartu i general Žozef Žorž, član Visokog ratnog savjeta.
Svečana povorka je nešto iza 16.00 časova krenula iz luke i uputila se prema centru, a burno ju je pozdravio veliki broj građana Marselja.
Atentat u Marselju
Kada su kraljeva kola stigla na trg ispred palate Berze, oko 16 časova i 20 minuta, jedan čovjek je iskočio iz gomile, noseći u desnoj ruci buket cvijeća i na francuskom viknuo: "Živio kralj!"
Iznenada je skočio s desne strane na papučicu automobila, odbacio buket cvijeća i iz revolvera ispalio više hitaca u pravcu kralja.
Francuski pukovnik Piole, koji je bio najbliži događaju, s konja je sabljom ubicu oborio na zemlju. Atentator je i u padu, sa zemlje, nastavio da puca na sve oko sebe. Zatim su dva policajca ispalila nekoliko hitaca u atentatora, koji je već bio oboren.
Kralj je ležao nepomičan na zadnjem sjedištu automobila, ministar Bartu je bio pogođen u desnu nadlakticu, a general Žorž pogođen je sa više zrna u grudni koš, nadlakticu i stomak.
Zbog gužve na ulici, automobil sa ranjenim kraljem milio je do policijske stanice, gdje je kralju pružena prva pomoć. Međutim, ljekari ništa nisu mogli da učine, jer su rane bile smrtonosne. Nekoliko minuta poslije 17.00 časova kralj Aleksandar Prvi Karađorđević izdahnuo je ne dolazeći svijesti.
Ministar Bartu je prevezen u operacionu salu bolnice "Božiji dom", gdje je izdahnuo. Teško ranjeni general Žorž uspješno je operisan.
Atentator, Vladimir Georgijev Kerin, zvani Vlado Černozemski, pogođen s više metaka u tijelo, isečen udarcima sablje i linčovan od gnjevne mase. Prebačen je u kancelariju marseljske službe bezbjednosti, gdje je i umro.
Ispraćaj od Splita do Oplenca
Kovčeg sa tijelom ubijenog jugoslovenskog kralja je istim brodom kojim je otputovao Francusku, najprije stigao u Split, a potom je transportovan specijalnim vozom, preko Zagreba, u Beograd.
Kralj Aleksandar je sahranjen 18. oktobra na Oplencu u zadužbini svog oca Petra Prvog Karađorđevića.
Stotine hiljada ljudi cijelim putem odavalo je počast ubijenom vladaru, a u stanicama gdje je voz stajao, intonirana je trodijelna jugoslovenska himna (Bože pravde – Lijepa naša – Naprej zastave slave).
Prava verzija tragične sudbine kralja Aleksandra, koji je bio stub jedinstvene države Južnih Slovena i novog evropskog poretka na jugoistoku Evrope, ostala je nerazjašnjena.
Mnogi istoričari i poznavaoci tog vremena tvrde da su iza atentata stajale tajne službe zemalja koje su težile reviziji Versajskog poretka (Italija, Njemačka, Mađarska), dok su izvršioci bili članovi ustaške organizacije, koju je predvodio Ante Pavelić i članovi probugarske struje VMRO.
Šta Vi mislite o ovome?