Prije dva dana, 7. februara, preselio se u nebesko carstvo Pero Lazara Sredanovića (1932-2020). Napustio nas je neko ko nas je zadužio jedan vijek kao čovjek, ljekar oftalmolog, intelektualac kakvih su malo imali Korjenići kod Trebinja i Republika Srpska.
Otišao je tiho, kao što je nenametljivo i živio, ali sa puno dostojanstva, skromnosti i ponosa.
Rođen je 1932. godine u porodici Lazara Sredanovića na Ušću u Lastvi kod Trebinja. Poslije osnovne škole u Lastvi i gimnazije u Trebinju i Mostaru, medicinski fakultet i specijazaciju iz oftamologije završio je Beogradu.
Kao i njegov zemljak Branko Dabović iz Nudola, svoj radni vijek posvetio je i ostao prvržen Doboju, gdje je došao 1963. godine.
Spada među ljude koji su zadužiliovaj ta grad i tu sredinu.
Danas u Hercegovini, posebno Lastvi, kada se kaže Doboj prvo se pomisli na čuveni, po zlu poznat austrougarski logor iz Prvog svjetskog rata gdje je život završilo više od hiljadu Trebinjaca, a u novo vrijeme pomisli se i na Pera Sredanovića i Branka Dabovića, koji su utrli put medicinskog razvoja dobojskog zdrastva.
Njihov rad je bio cijenjen. Primarijus dr Pero Sredanović prvo je u Domu zdravlja, a zatim i u Opštoj bolnici "Sveti Apostol Luka" u Doboju udario temelje oftalmologije.
Perov duh, vjera u životi, dostojanstvo i mudrost vraćali su nadu bolesniku ali i svakom zdravom čovjeku i u njegovom rodnom kraju, ali i u Doboju.
Ubijeđen u vrijednost znanje, u napredak medicine, uvjeren u moral svog stradalnog roda, uvaženi doktor, čika-Pera, nije tu nadu nika gubio. Njegova preduzimljivost i dalekovidnost poklonila je Doboju i Republici Srpskoj Službu za očne bolesti nad kojom je bdio sve do penzionerskih dana.
Doboj se odužio dr Peru brojnim priznanjima, a njegovo ime je ušlao i u prvu „Ediciju znamenitih ljudi Repblike Srpske (2001)", među kojima je, inače, vrlo mali broj Trebinjaca.
Pero Sredanović biće sahranjen danas u 14.00 časova na groblju u selu Aranđelovo kod Trebinje.
Šta Vi mislite o ovome?