Srpska pravoslavna crkva /SPC/ i njeni vjernici danas se sjećaju Svetog Stefana srpskog - slijepog. On je praunuk cara Lazara, posljednji miropomazani i zakoniti srpski srednjovjekovni vladar.
Stefan je sin srpskog despota Đurđa Brankovića, unuka kneza Lazara, velikomučenika.
Vladao je od januara 1458. do 1. aprila 1459. godine. Zajedno sa bratom Grgurom oslijepljen je na Vaskrs 1441. god. po naredbi Murata II (koji je mislio da Srbi neće poštovati slijepog vladara). Međurim, on je bio najdostojanstveniji srpski vladar.
Susret oca despota Đurađa Brankovića sa slijepim sinovima zabilježeni su epskim stihovima “Mila deco, dva Despotovića, koliko ste slepi toliko ste lepi”.
Mnogo je pomagao crkve, hrabro se nosio sa Turcima i odbio je da se odrekne pravoslavlja do smrti u teškom siromaštvu 9/22. oktobra 1476. u Italiji, kasnije je prenijet u manastir Krušedol.
Negova svetost se javila svjetlošću i zato su ga Turci spalili (1716), slično Svetom Savi. U manastiru Krušedolu koji je zadužbina njegovog sina Maksima čuva se dio njegovih moštiju.
Sveti Despot Stefan srpski – slijepi, rođen je oko 1417. god., sin je Đurađa Brankovića, Marinog sina – najstarije ćerke kneza Lazara i kneginje Milice, a udate za Vuka Brankovića i Irine Paleolog-grčke princeze, poznate u narodu kao “prokleta Jerina”.
Kako Lazarev i Miličin sin Despot Stefan Lazarević (1389/1393-1402/1427) nije imao muških potomaka, presto je prešao na pobočnu liniju odnosno Despota Đurađa Brankovića koji je vladao od 1427. do 1456., kada ga je naslijedio sin Lazar koji vlada do 20. januara 1458. godine, kada je umro.
Po blagoslovu srpskog patrijarha, Stefan je ustoličen i miropomazan u Smederevu čime je postajo pozadnji miropomazani, zakoniti Srpski Despot i vladar koji vlada do 1. aprila 1459. godine.
Za to kratko vrijeme stekao je poštovanje i divljenje naroda jer Smederevo nije predao ni Turcima ni Ugrima, zbog čega uz pomoć dvorskih spletki i biva svrgnut sa vlasti.
U mladosti je Despot Stefan bio predat kao taoc i garancija turskom sultanu Muratu drugom koji ga je sa bratom Grgurom oslijepio na Vaskrs 1441. godine - zbog njihove ljepote i dostojanstva, a u strahu od njih ako se budu domogli vlasti, misleći da Srbi neće poštovati slijepog vladara.
Poslije poraza Turaka od hrišćana 1443/1444. Turci su ih pustili iz zatočeništva.
Despot Stefan Lazarević je vladao kao Despot od 1402. do 1427., jer je 1389. godine bio maloljetan i umjesto njega vladalo je namjesništvo do 1393. godine kada postaje punoljetan i vlada kao knez do 1402. godine, kada u Carigradu u Vizantiji dobija titulu Despota.
Jovan Antonije, episkop mantovski, zapisao je juna 1462. godine da je vidio Stefana koji je rastom visok, vrlo dostojanstven, izvanredno ozbiljan i pametan.
Po silasku sa vlasti Stefan je protjeran iz Srbije, pa je preko Hrvatske otišao u Dubrovnik, pa u Albaniju. Tu se oženio svastikom Đurađa Kastriota-Skenderbega, Angelijom. Sa njom je dobio troje djece - Maru, Đorđa i Jovana.
Zbog siromaštva i opasnosti od Turaka, prelaze u Italiju. U Furlaniji 1465. godine sa sestrom Katarinom, kupio je od goričkog grofa Leonarda zamak blizu Udina, koji je nosio ime Beograd. Iako pod pritiskom pape, nije se odrekao pravoslavlja a umiro je 1476. godine i sahranjen je u istom mjestu.
U pokušaju da se domognu blaga, lopovi su otkrili njegove netruležne mošti, a njegova žena i djeca su ih ponijeli u Mađarsku u mjesto Kupinovo i položili u crkvu Svetog Luke u gradu Kupiniku.
Angelina i sin Đorđe su se zamonašili i podigli manastir Krušedol.
Manastir KrušedolPoštovanje svetog Stefana Brankovića raširilo se po Sremu kada su njegove mošti donesne u Kupinovo.
Sačuvana su mnoga pisana svjedočanstva o čudima i iscjeljenjima nad moštima Svetog Stefana Slijepog.
Kada su se 1505. god. preselili u Vlašku ponijeli su i njegove mošti da bi ih 1509. godine položili u novoizgrađeni manastir Krušedol gdje su im vjernici ukazivali veliko poštovanje.
Slične sudbine su bile kao i mošti Svetoga Save. Turci su ih spalili 1716. godine. Ostao je manji dio koji se danas čuva u manastiru u Krušedol.
Šta Vi mislite o ovome?