U vihoru Srpsko-turskog rata 1876–1878., naša ruska braća su poslala dobrovoljačke jedinice koje su pohrlile u pomoć srpskom bratskom rodu.
Kod nas se malo zna da je tom prilikom Petar Iljič Čajkovski komponovao “Srpsko-ruski marš”.
Ova kompozicija je inspirisana događajima iz Srpsko-turskog rata 1876. godine. Nastala je na molbu bliskog prijatelja Čajkovskog, Nikolaja Rubinštajna, odnosno Direkcije muzikalnog društva, da napiše djelo koje bi se izvelo na dobrotvornom koncertu Crvenog krsta za ruske ranjenike iz ovog rata.
Čajkovski je pristao i napisao ovo djelo.
Prvi dio ove kompozicije opisuje patnju Srba pod turskom okupacijom. Zatim, slijedi dio koji opisuje zločine na Balkanu, koji zamjenjuje dio koji opisuje okupljanje ruskih dobrovoljaca.
U trećem dijelu pažnja je posvećena srpskoj molbi za pomoć, dok je posljednji dio posvećen maršu ruskih dobrovoljaca u pomoć Srbima.
On je tri srpske narodne pjesme obradio i spojio u jednu kompoziciju - „Sunce jarko, ne sijaš jednako“, „Prag je ovo milog Srba“ i „Jer puščani prah“ (drugi dio pjesme „Rado ide Srbin u vojnike“).
Na kraju kompozicije je ubacio melodiju ruske himne „Bože, čuvaj Cara“.
Marš je kasnije nazvan "Slovenski marš", iako na rukopisu partiture i klavirske prerade (koju je kompozitor sam izradio) stoji naslov "Srpsko-ruski marš", a na klavirskoj preradi još i podnaslov "na narodno-slovenske teme".
U notni tekst klavirskog izvoda kompozitor je osim toga unio na odgovarajućim mjestima i nazive originalnih srpskih melodija, dok je uz završnu temu zabilježio 'himna'.
Rukopisi partiture i klavirskog izvoda ovog djela čuvaju se u Muzeju muzičke kulture „M. I. Glinka” u Moskvi.
Ne zna se iz kog razloga je došlo do ove promjene naziva marša.
Premijera “Srpsko-ruskog marša” je održana 5. novembra, po julijanskom kalendaru, 1876. godine u Boljšoj teatru u Moskvi. Pod dirigentskom palicom Nikolaja Rubinštejna izazvala je pravu senzaciju, koja je prerasla u patriotsku manifestaciju.
Dirigent je morao na bis da ponovi djelo u cjelini. Kao i dva koncerta zaredom!
Nekoliko dana po premijernom izvođenju, Čajkovski je u pismu svojoj sestri napisao: “Prošle subote ovdje su svirali moj 'Srpsko-ruski marš', koji je proizveo buru patriotskog raspoloženja. Sva publika je ustala, mnogi su skakali sa stolica, a krici bravo su se miješali sa kricima-uraa”.
Ovo djelo je najbolje oslikavalo političko raspoloženje u Rusiji. Ljudi su nakon izvođenja marša, klicali Srbiji i veliki broj njih je stupao u dobrovoljce.
O učešću ruskih dobrovoljaca u narednom članku.
Šta Vi mislite o ovome?