Na današnji dan 1900. godine u Beogradu je preminuo Nićifor Dučić, srpski istoričar, dobrovoljački komandant, kaluđer i arhimandrit Srpske pravoslavne crkve i veliki dobrotvor Srpske kraljevske akademije.
Rođen je u selu Lug, u okolini Trebinja 21. novembra 1832. godine od oca Jevta i majke Soke. Prvo obrazovanje stekao je u manastiru Duži, a zamonašio se sa 17 godina. Školovanje je nastavio u Beogradu, gdje je pohađao Seminariju i predavanja Đure Daničića. U manastir Duži se vratio 1857. godine i sa Serafimom Perovićem otvara manastirsku školu, a godinu dana kasnije duhovnu školu za sveštenike u manastiru Žitomislić.
Dučić je bio i jedan od dobrovoljaca u hercegovačkom ustanku, a u dogovoru sa vojvodom Lukom Vukalovićem preuzeo je komandu sa jednim srpskim ustaničkim odredom u istočnoj Hercegovini. Godinu dana kasnije učestvuje u ustanku protiv Turaka na strani Crne Gore. Uz dozvolu crnogorskog knjaza Nikole, 1863. godine u manastiru u Cetinju rukopoložen je u čin arhimandrita, gdje je 1864. godine otvorio Bogosloviju.
Nakon što je izvršen atentat na kneza Mihaila Obrenovića, Dučić na poziv Ilije Garašanina dolazi u Beograd. Pošto, za razliku od drugih monaha, nije želio da živi u manastiru, sebi je sagradio kuću na uglu ulica Francuske i Braće Jugovića. U srpskoj prestonici počeo je da piše prva istorijska djela, a štampao je i zbirke narodnih pripovjetki, zagonetki, poskočica i umotvorina iz istočne Hercegovine.
Učestvovao je u ratu protiv Turaka 1876. do 1878. godine. Bio je i poslanik u Narodnoj skupštini u periodu 1877-1880. godine, a upravnik Narodne biblioteke Srbije od 1880-1886. godine. Godinu dana kasnije odlazi na Sorbonu u Pariz, gdje otvara Srpsku čitaonicu. Sveti arhijerejski sabor SPC dozvolio mu je da prilikom bogosluženja nosi episkopsku mitru.
Za redovnog člana Srpske kraljevske akademije izabran je 1891. godine, pri kojoj je osnovao dvije zadužbine - Fond arhimandrita Nićifora Dučića i Fond za održavanje grobnice arhimandrita Nićifora Dučića.
Bio je u više navrata predsjednik Srpskog učenog društva.
Sahranjen je na Novom groblju u Beogradu uz vojne, crkvene i počasti Srpske kraljevske akademije. Svoju imovinu je testamentom zavještao i to: novac 21.418,50 dinara u zlatu Srpskoj kraljevskoj akademiji, knjige Bogosloviji u Beogradu, ordenje i privatne predmete Srpskom narodnom muzeju u Beogradu, ikone crkvi Sv. Save na Savincu, zatim 500 dinara u zlatu manastiru Duži, te po 100 dinara u zlatu srpskom pjevačkom društvu Gusle u Mostaru, pjevačkom društvu Srpska sloga u Dubrovniku, srpskom pjevačkom društvu Sloga u Sarajevu, manastiru Žitomislić, crkvi Male Gospođe u Lugu na Trebišnjici...
Šta Vi mislite o ovome?